Przepisy szczególne dla statków sportowych i rekreacyjnych

13.1 Statki nie podlegające obowiązkowi rejestracji i posiadania dokumentu bezpieczeństwa (karty rejestracyjnej i świadectwa zdolności żeglugowej, określających rodzaj i liczbę środków ratunkowych), powinny być wyposażone w pasy lub kamizelki ratunkowe w liczbie odpowiadającej liczebności osób znajdujących się na pokładzie statku, apteczkę, czerpak, latarkę elektryczną gaśnicę gdy jednostka wyposażona jest w silnik spalinowy, oraz rzutkę ratunkową lub koło ratunkowe z rzutką gdy pozwala na to konstrukcja statku .
13.2 Statek sportowo-rekreacyjny w ruchu na szlakach żeglownych powinien przestrzegać następujących zasad:
1) Iść skrajem szlaku żeglownego, ale kiedy nie stwarza to zagrożenia dla niego i innych użytkowników drogi wodnej, może korzystać z całej
szerokości szlaku;
2) Schodzenie samospławem po linii nurtu jest zabronione, a przechodzenie linii nurtu powinno odbywać się po najkrótszej drodze;
3) Odległość od mijanych lub wyprzedzanych statków powinna być bezpieczna, a przy przecinaniu linii kursu statków profesjonalnych nie
mniejsza niż 100 m;
4) Zabrania się dobijania do będących w ruchu statków z włączonym napędem mechanicznym, jak również iść w ich kilwaterze, w strefie
działania rufowych prądów wstecznych, powstających pod wpływem pracy pędnika.
13.3 Zestaw holowany złożony z małych statków, powinien mieć zapewnioną zdolność manewrową.
13.4 Dopuszcza się indywidualny ruch statków rekreacyjnych (jak skutery wodne, poduszkowce, holowanie narciarzy wodnych i innych obiektów pływających i napowietrznych, holowanych za statkiem żeglugi śródlądowej), inny niż w pkt. 13.2 wyłącznie poza szlakiem żeglownym, w odległości nie mniejszej niż 100 m od kotwicowisk, przystani, kąpielisk itp., oraz 50 m od innych jednostek
pływających.
13.5 Ruch statków żaglowych w portach oraz wchodzenie i wychodzenie z basenów portowych i przystani na żaglach są zabronione, a jednostki idące na silnikach mają obowiązek poruszania się na minimalnych obrotach, gwarantującym im jednak manewrowość.
13.6 Pomosty, keje, nabrzeża na przystaniach i w portach powinny być utrzymywane w należytym stanie technicznym, a w porze nocnej wystarczająco oświetlone i wyposażone w:
1) właściwą liczbę urządzeń cumowniczych, umożliwiającą prawidłowe i łatwe cumowanie;
2) odbojnice chroniące burtę;
3) sprzęt ratunkowy: bosaki i koła ratunkowe z linką-rzutką o długości 25m. rozmieszczone co 30 m, sprawne technicznie, umożliwiające ich
natychmiastowe użycie;
4) ratowniczą linkę chwytakową wzdłuż pomostu – jeśli głębokość wody przy pomoście jest większa niż 1,0 m;
5) drabinkę, umożliwiającą wyjście z wody;
6) łódź ratunkową z pełnym wyposażeniem.
13.7 Na przystani statków sportowo-rekreacyjnych, o ile jest to mozliwe pod opieką bosmana portu lub bosmana przystaniowego, powinien znajdować się:
1) regulamin portu lub przystani wraz z obowiązującymi przepisami porządkowymi, wywieszony w widocznym miejscu;
2) dziennik portowy lub przystaniowy z rejestrem wyjść i wejść statków, oraz zawierający codzienny wpis sytuacji pogodowej a na rzekach stanu wody, łącznie z przewidywaniami prognostycznymi;
3) zbiór aktualnych przepisów regulujących uprawianie żeglugi na śródlądowych drogach wodnych;
4) apteczka z instrukcją udzielania pierwszej pomocy;
5) gaśnica przeciwpożarowa.




Informacje podano za stroną internetową RZGW WARSZAWA. - Zarządzenie UŻŚ Warszawa