JKPW WOLICA - Witamy na stronie JKPW WOLICA

JACHT KLUB POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ

PORT WOLICA NAD RZEKĄ.

Meldunek 3 z pokładu Ewy3 – 27.06.2019

: Poprawiono: 05 lipiec 2019

Meldunek 3 z pokładu Ewy₃ – czwartek, 27 czerwca 2019

Zgodnie z zapowiedzią 18.06 zwiedzaliśmy Muzeum Morskie i bark Pommern; na wstępie parę zdań na ten temat.

Mariehamn, założone (1861) z rozkazu cara Aleksandra II i nazwane imieniem jego żony („port Marii”) jest centrum administracyjnym, gospodarczym, transportowym (terminal promowy) i kulturalnym archipelagu. Żeglarzy na pewno przyciągają: Muzeum Morskie i postać Gustawa Eriksona (1872 – 1947) – ostatniego armatora wielkich żaglowców. Kupił on po I Wojnie Światowej ocalałe żaglowce (często po cenie złomu) stając się największym na świecie armatorem handlowej floty żaglowców; pod jego banderą pływały: „Penang”, „Pommern”, „Pamir”, „Passat”, „Herzogin Cecille”, „Archibald Russel”....; opłacalny był jedynie transport do Europy zboża (z Australii i Argentyny) oraz saletry (z Chile); w drugą stronę wożono węgiel lub kamienny balast; drastycznie ograniczano warunki socjalne i liczebność załóg – statki niosące 3500 m² żagli na 50 metrowych masztach, wiozące 4000 t ładunku obsługiwało ok. 30 osób (!). W latach 1920 – 1949, na trasie Australia (Zatoka Spencera) – Europa (Lizard Point – Kornwalia), urządzano nieformalne (ale prestiżowe) „regaty zbożowe ” (ang. Grain race”); pokonanie trasy (wokół Hornu) w czasie 100 dni było „dobrym wynikiem”; rekord (83 dni) ustanowiła w roku 1933 „Parma” (z Mariehamn lecz innego armatora).

Meldunek 2 z pokładu Ewy3 – 17.06.2019

: Poprawiono: 19 czerwiec 2019

Meldunek 2 z pokładu Ewy₃ – poniedziałek, 17 czerwca 2019

We wtorek (11.06) zachęceni prognozą pogody wyszliśmy z portu w Hanko o 3:15; już było widno; przez plątaninę znaków kardynalnych płyniemy po „kamienistym morzu” na cypel półwyspu Hanko (fin.= Hankoniemi); tu stawiamy żagle i przy słabych zmiennych wiatrach (wspomagając się yamahą) „przemy na zachód” farwaterami prowadzącymi przez mozaikę szkierów (granitowych wysepek łysych lub pokrytych ubogą roślinnością). O 16:30 stajemy w porciku na wysepce Bodoe; uroczy maleńki port prowadzony przez trzy młode kobiety; gościnnie i domowo; woda morska odsalana; drewniane kibelki, sauna. Prognozy pogody i stan realny wykluczają „parcie na zachód”; stoimy do piątku (14.06) zażywając sauny i spacerów po lesie zamieszkałym przez trolle.

Meldunek 1 z pokładu Ewy3 – 9.06.2019

: Poprawiono: 13 czerwiec 2019

Meldunek 1 z pokładu Ewy3 – 9.06.2019

We wtorek rano pożegnaliśmy JKPW (w osobie bosmana z małżonką) i wyruszyliśmy „pod dźwig” do Jadwisina (YKP); dosyć sprawny załadunek na lawetę i 11:00 ruszamy drogę; tradycyjnie już z przygodami, które nasz „tradycyjny” przewoźnik (znany wszystkim WK) gwarantuje gratisowo, docieramy w środę o 7:00 do Tallinna (Estonia) i parkujemy przed mariną Kakumae (10 km na W od centrum). O 8:00 zostaje otwarte biuro i bardzo przyjazny vice -kapitan szybko załatwia formalności. To nowoczesny (otwarty w roku 2018; jeszcze nadal w budowie) port z pełną infrastrukturą (slip, dźwig 300 ton(!),.......sauna); za wszystko bez ograniczeń 25 euro/doba; o 11:00 sklarowani slipujemy Ewę3 (nowoczesny szeroki slip gratis) i cumujemy na wskazanym „gościnnym” miejscu do y-bomu. Nasz przewoźnik regeneruje się pod prysznicem, solidne nieco spóźnione śniadanie i WK nasz opuszcza.

Rejs 2018- 500 mil wśród szkierów i fiordów SW Norwegii

: Poprawiono: 27 grudzień 2022

500 mil wśród szkierów i fiordów SW Norwegii

02.07. – 22.07. 2018

W tym roku, ze względów rodzinnych, rozpoczęliśmy rejs późno, 2 lipca. Dlatego też przebyliśmy na lawecie 1400 km z Załubic do duńskiego portu Frederikshavn.

Mieliśmy płynąć zachodnim wybrzeżem Norwegii, jak najdalej na północ, jako rekonesans do wyprawy na Lofoty. Pogoda była jednak wybitnie niełaskawa – cały czas silne i zimne wiatry w nos.

W tych warunkach, dopłynąwszy do ongiś wielorybniczej wyspy Fedje (37 Mm na N od Bergen), postanowiliśmy wracać do Polski.

Gdy już byliśmy na samym południu Norwegii „spotkanie” ze skałą przerwało w Tananger nasz rejs.

2018 - Rejsu po wodach śródlądowych Holandii i Belgii

: Poprawiono: 27 grudzień 2022

Sprawozdanie z rejsu po wodach śródlądowych Holandii i Belgii

wykonanego w dniach 20 kwietnia – 26 czerwca 2018.

W terminie 20 kwietnia – 26 czerwca 2018 wykonaliśmy Ewą₃ (antila 22 opisana w sprawozdaniach z rejsów wykonanych w latach 2009 – 2011, „przerobiona doraźnie” na dychawiczną motorówkę) rejs po wodach śródlądowych Holandii i Belgii (w ogólnym zarysie była to zamknięta pętla mająca początek i koniec w rejonie Amsterdamu). Wymienione państwa kojarzymy (w kolejności dowolnej), z kanałami, budowlami hydrotechnicznymi, tulipanami, wiatrakami, polderami, serem, malarstwem, diamentami, Unią Europejską .... Zgodnie zmyślą przewodnią „ Czymże ma być prawdziwa podróż, jeśli nie wyrazem szacunku dla ludzi i ich historii, adoracją miejsc i rzeczy ?”